۶۲ سال پیش، ۱۳ خرداد ۱۳۴۲ در آن سخنرانی معروف که پس از آن بازداشت شد، زمانی که رژیم اسرائیل تازه تاسیس بود و فقط ۱۵ سال از عمر نحس رژیم صهیونیستی میگذشت در یک فراز سخنرانی گفت: «اسرائیل نمیخواهد در این مملکت دانشمند باشد!»
چه چیزی آن سالها میدید!
چه شناختی از نظام بین الملل و اسرائیل داشت!
چند دهه بعد اسرائیل در ایران دانشمند هستهای ترور کرد!
دکتر علیرضا زادبر
«... حالا نوبت امتحان ماست. اشتباه نکنید، مساله نه صرفا آخرتی و اعتقادی بلکه عمیقاً انسانی و اکنونی است. اگر عادیسازان پسا کربلا دنیایی داشتند ما نیز در فردای تماشا دنیایی خواهیم داشت.
بله این جعبه پاندورایی بود که ضیف و سنوار و حماس آگاهانه بازش کردند، اما شاید تصور نمیکردند که پخش زنده قتل یک ملت، این نسل کشی عیان، این هلوکاست واقعی، کک جامعه عرب و ترک مسلمان را هم نگزد!
حتی در پایتختهای غربی تظاهرات شد اما کشورهای مسلمان در کمال آرامش و اسلام رحمانی و مناسک عبادی به همکاری با قاتل ادامه دادند! جز بعضی شیعیان، عین کربلا.
تا کجا اسلام مرده است؟
تا کجا انسان مرده است؟
شاید اینجا بود که یحیی سنوار، این اسطوره زمان، خالق ۷ اکتبر، زاده اردوگاه، پرورده زندان، دشمن شیطان، در پیامی به مذاکره کنندگان گفت: «باید راهی را که آغاز کردهایم ادامه دهیم و اگر نه، بگذار این یک کربلای دیگر بشود.»
سنوار پاسخش را داد و حماسهای حسینی ساخت. خون یحیی خطرناک است نه اندوهناک.
تازه آغاز ماجراست و این سوال ما را رها نمیکند،
تا کجا؟ تا آخر تاریخ، عین کربلا.» (متن کامل)
سلمان معمار ۲۸ مهر ۱۴۰۳
هانا آرنت فیلسوف یهودی عبارتی دارد به نام «ابتذال شر». آرنت که اندیشهاش در ایران به شدت تبلیغ میشود به درستی میگوید شر میتواند چنان عادی بشود که حتی مردم معمولی هم آن را قبول کنند. از عجایب دنیا اینکه آرنت این نتیجه را از هولوکاست میگیرد. اما خودش در اشغال فلسطین ۱۹۳۵ جزو فرماندهان عملیات بود. و جذابتر اینکه تا آخر عمرش هم صهیونیست ماند. یعنی خودش بهترین نمونه اثبات ادعایش بود.
خلاصه پروژه اسراییل «عادیسازی شر» است.
فکر میکنید بن سلمان نمیداند اسراییل چطور اعراب را میکشد؟ بن زاید اماراتی و آل خلیفه بحرینی چطور؟ هاشم اردنی و سیسی مصری نمیدانند اسراییل چه کثافتی است؟
میدانند و آگاهانه در اتاق خواب اسراییل خودشان را آرایش میکنند. حتی بعید نیست امثال اردوغان در خلوت با بغض آرزو کند کاش این چند میلیون فلسطینی هم شرشان کنده شده بود. مگر جانیان کربلا ناآگاه بودند؟ اسراییل پروژه تجسیم شیطان است تا خیلی عادی ما کنارش زندگی کنیم. عادیسازی شر، مثل رفاقت با یک قاتل متجاوز سریالی!
سید حسن نصر الله اما کسی نبود که لختی پادشاه را تحمل کند. نصر الله کسی نبود که صدای بچه های غزه را فراموش کند. نصرالله روح دوران بیروح بود. نصرالله وجدان عصر بیوجدانی بود. نصرالله با شیطان معامله نکرد. نصرالله شمایلی از انسان بود.
و ما مفتخر به سوگواری انسان هستیم.
اما شهادت سید حسن نصرالله از سالها پیش لو رفته بود.
ما حتی قاتلش را هم میشناختیم. مکانش را میدانستیم و فقط منتظر شنیدن خبر بودیم ولی اعتراف کنیم این شهادت عادی نبود. سید حسن عاشورایی شهید شد. در گودال قتلگاه با بدنی سم کوب. اما این درد ما نیست. غربت غربت. غربتی حسنی.
او کربلایی شهید شد و ما در این هنگامه مثل آنها شدیم که از فاصله به تماشا نشستند. به خدا که ما نخواستیم و نمیخواهیم اهل کوفه باشیم. این درد غربت از کجا میآید؟ مگر نه اینکه همه ما در یمن، ایران، لبنان و عراق پای کاریم تا شیطان عادی نشود؟ مگر ما وعده صادق نساختیم؟ پس چرا غمگینیم؟
باید یکبار مسیر ترور سید را مرور کنیم. (ادامه مطلب)
چیز عجیبی بود. هر شب تهران سقوط میکرد و هر صبح سرجایش بود. خارج نشینان چمدانها را بسته بودند و منتظر پایان مراحل اداری انقلاب بودند تا به رقص آزادی برسند. یکیشان در تجمع کانادا نوشته بود: "تو آنجا گلوله میخوری من اینجا میمیرم" و بعد با دوست دخترش رفتند شام پس از مرگ.
اولین انقلاب دورکاری تاریخ.
انقلابیون کیلومترها آن طرف محل انقلاب جمع میشدند و فحش میدادند و مبارزه میکردند. در شبکههای اجتماعی میجنگیدند و حتی شهید هم میدادند.
اولین انقلاب با رهبران فوتبالیست و بازیگر. متحد میشدند و غنائم را تقسیم میکردند. حکم مسوولیت میزدند. از فرسنگها آن طرف مرگ فلانی را رد و صحنه را قتل اعلام میکردند. هشتگهای میلیونی میساختند و دنیا را به تعجب میانداختند، اولین انقلاب هشتگی.
از چپ چپ تا راست راست کنار هم جمع شده بودند و شعار کومله را تکرار میکردند. هیچ کس نمیدانست چه میخواهند، یکی میگفت گشت نباشد، دیگری جلوی دوربین لخت میشد، یکی سقوط حکومت را میخواست و دیگری قدرت اصلاحات،
تمام دنیای غربی را پای کار آوردند، ژولیت بینوش موهایش را میبرید و راجر واترز مصاحبه میکرد.
از مکرون تا نتانیاهو انقلابی شده بودند. امثال احسان کرمی و فرخ نژاد و ارجمند از میدان انقلاب به سفره انقلاب فرار میکردند. حجم توهم چنان بود که فراخوان پر کردن میدان آزادی میدادند. هر کس میمرد کشته شده بود. شاهین نجفی اماننامه میداد و صدف بیوتی آموزش ساخت سلاح.
خواندن سرود ملی را شرم آور کردند. شادی را جرم ساختند و دستور ناراحتی و اعتصاب میدادند. از همجنس باز تا محجبه، از تجزیه طلب تا سلطنت طلب، از دموکرات تا شاه دوست، ... دست به دست هم دادند تا کار تمام شود و آخرش چه شد
طوفان واقعیت توهم مجازی را برد و خیابان خالی پیدا شد. ما به زندگیمان برگشتیم و آنها به افسردگیشان.
۵۷ را دیده بودند اما هنوز فکر میکردند انقلاب یک جوسازی اراذل و دخالت خارجی بوده. در ۴۰۱ اولی را سفارش دادند و در ۴۰۴ دومی را. هر دو ناکام، چراکه انقلاب چشمه است، از درون میجوشد.
البته ۴۰۱ یک بازیگر درونی هم داشت. آنها که سالیانی در این تنور دمیدند و نان درآوردند. از ابتدای سال اخبار گشت ارشاد را داغ کردند، تیتر پشت تیتر، جلد پشت جلد، حتی یک جرقه ناکام با سپیده رشنو زده شد اما نگرفت، تا بالاخره مهسا امینی آتش را روشن کرد.
گسل حجاب را دست کم نگیرید. فکر میکردند میلیونها زن به خیابان میآیند. حالا میلیونی هم نشد، حداقل صدها هزار، صدهزار هم نشد، ده ها هزار (یک صدم درصد ایران) که میشد.
اما امروز تقریبا هیچ تصویری از ۴۰۱ نیست که از بالا گرفته شده باشد جز یکی دو عکس با جمعیت به زور چند صد نفر. آنهم در رسانهایترین رویداد معاصر. اصلِ مردم نیامدند.
آ.خامنهای، یک مرجع تقلید دینی، پشت بلندگو از زنان کم حجاب که هدف ۴۰۱ بودند، تشکر کرد، آن هم دو بار!
سه سال بعد باز اسرائیل فکر میکرد با حمله به ایران مردم بیرون میریزند و کار را تمام میکنند. اینبار هیچکس نیامد.
انقلاب مصنوعی ۴۰۱ اما شروع یک تغییر بزرگ بود: افتادن حجابها.
از ۴۰۱ بود که همه چیز رو آمد، صحنه روشن روشن شد. اینجا کومله از همان اول با پرچم کردستان در صندلی جلو نشسته بود. همان اول کومله نقده را گرفت و هشتگ آزادی زد. همجنس بازان رژه میرفتند. پهلوی خودش مراسم پابوسی نتانیاهو در اسرائیل را پوشش میداد. رجویسم همه جا بود و آموزش کوکتل مولتوف میدادند. خودشان شعار "من بی ناموسم" و "من سلیطهام" را فریاد میزدند.
خیلی سریع ارتباط پارچه روی سر و تحریم تیم ملی روشن شد. طولی نکشید که شعارهای رکیک اندام جنسی در دانشگاه داده شد. در عرض چند هفته به لزوم حمله آمریکا رسیدند. هزاران نفر در کانادا جمع شدند که درخواست تحریم ایران و ثبت تروریستی سپاه را میدادند. پرچم را که همان روزهای اول آتش زدند. پلیس و مامور پیشکش. اصلا زن زندگی آزادی شعار قدیمی کومله بود. همینقدر عریان
از ۴۰۱ بود که پردهها افتاد و فرصت وسط بازی گذشت، وقتی بعضی محجبهها هشتک حمایت از ززا زدند تا پذیرفته شوند، ززاییها به چشم عقب مانده نگاهشان کردند. مقابل حجاب اجباری، بیحجابی اجباری است، اختیار برچسب تبلیغاتی حذف حکومت بود. این میدان پر از مسیح علینژاد هاست.
وضعیت امروز حجاب در خیابان تاثیر انقلاب جنسی جهانی است نه انقلاب فلانی. ایران جزو آخرین سنگرهای هویتی است که مقابل این موج ایستاده و باید حل شود. نه آن انقلاب درونزا بود و نه این خیابان.
سالها میگفتند گشت (هرگونه دخالت حکومت) نباشد همه چیز درست میشود، اصلا اینها باعث بیدینی شدهاند، حالا داریم آرمانشهر دینیشان را میبینیم. هر روز تفاوت ظاهری ایران با غرب کمتر و شمال تهران اروپای دست دومتر میشود. البته برای کسی که انسان اروپایی مرکز جهانش باشد خیلی هم اتفاق خوبیست و اصل ماجرا هم دقیقا اینجاست!
میخواستند زن ایرانی را حذف کنند.
زنی که انقلاب واقعی ۵۷ را آفرید. انقلابی که برای زنان دورترین روستاها بهداشت و آموزش برد. همانی که دختران را به دانشگاه فرستاد، پای ورزش زنان ایستاد. به نادیدگان فرصت داد، زن را سیاسی کرد، همانی که میلیونها زن انسان و خانهدار و شاغل و پزشک و دانشمند و کارآفرین و هنرمند و ... تربیت کرد.
زن ایرانی زیر موشک و تحریم و استعمار در دامنه آتشفشان زندگی ساخت. هویتش را حفظ کرد و قد کشید. خودش بود نه ادای دیگران. زنی که دغدغه جامعه داشت و فکر میکرد. زنی که پای باور و کشورش ایستاد. چنین زنی خطرناک نیست؟
۴۰۱ پروژه حذف زن ایرانی است و سرقت دستاوردهایش. گرفتن پرچمش و و عادی کردنش. کندن لباسش و فرستادنش به سربازی دیگران، عضو جنبش شو، یکی باش از صدها رونوشت زن پاریسی. زن یعنی این.
اول باید دنیایش را کوچک میکردند. «بدن خودمه» یعنی پاک کردن پیرامون. فردی کردن مساله. حذف تصویر بزرگ، فقط به خودت فکر کن، گور بابای بقیه. زندگی یعنی این.
و وقتی آدمها از هم جدا شدند جمله اصلی را گفتند: دیگران به تو چه؟ و تو به دیگران چه؟ هر کسی سرش به کار خودش باشه. آزادی یعنی این
با «به تو/من چه» میشود جلوی چشمت صد هزار نفر بکشند، مکانیسم ماشه ببندند و آماده ترکمنچای شوند و تو در حال لذت بردن از شجاعت در رقص باشی.
میخواستند زنی بسازند در خود و برای خود.
زنی که دستاوردش زیبا کردن شهر باشد، نوعی مبلمان شهری. زنی که نهایت مبارزهاش نمایش جذابیت باشد، ابژه دیگران. زنی که افقش شباهت به زن پاریسی باشد، جنس دست دوم. زنی که "زندگی نرمال" را آنجا ببیند، حسرتی مداوم. چنین زنی بیخطر است، درگیر است، ناکام است، نگران جامعه نیست، فداکاری ندارد، حل می شود، چنین زنی به راحتی رها میکند
حجب و حیای ایرانی یک تکه پارچه نبود. حجاب یک "نه" بزرگ به این نظم است. نه به شبیه دیگری شدن. نه به زیر بار رفتن، نه به در دسترس بودن، نه به ارزانی زن، نه به حذف از اجتماع، نه به قضاوت، نه به رقابت زیبایی و ایجاد میلیونها زن بازنده.
مبارزه واقعی اینجاست. پس آنها میدان مبارزه را تغییر دادند: «شجاعت یعنی عریانی» حالا برو در این میدان تا دلت میخواهد بجنگ، هیچ شدی.
مهسا امینی نمونه جالبی است، بدون یک جمله، یک فعالیت، حتی یک خواسته! در نهایت انفعال. تا به حال شنیدهاید "من میخواهم مهسا امینی شوم"؟! چرا این قهرمان الگو نیست؟! با هوش مصنوعی برایش صدا میگذارند، چون صدایی ندارد. سخنی نگفته و کاری نکرده و حتی ارادهای هم نداشته. هیچ چیزی برای الگو بودن ندارد.
مهسا امینی فقط یک نقش دارد: قربانی! او و زنهای دیگر ماجرا از نیکا و سارینا و ... همه قربانی هستند نه الگو.
نام چنین کسی را رمز میکنند، چون این جایگاه زن ایرانی است. همه باید حس قربانی بودن کنند تا الگوی اصلی را بپذیرند.
در واقع ززا اصلا الگو نمیخواهد،
چون از اول داشت: «زن آزاد غربی».
اینجا زن ایرانی حتی لیاقت الگو شدن هم ندارد. باید حدش را بفهمد. گلشیفته فراهانی رهبر کبیر انقلاب نمونهاش، تا انتهای غربی شدن رفت، هرچه داشت کندند، هرچه گفتند کرد، اما هنوز به درجه انسان شدن نرسیده؛ همه جا یک "قربانی" سرکوب جهان سومی معرفی میشود که موفق شده ارزشهای غربی را بپذیرد. تارزانی که از جنگل به دنیای آدمها آمده. نوازشش کنید، لختش میکنیم، میرقصانیمش و اگر جفتک نزند جایزه هم میگیرد.
این آخرت زن ایرانی در دنیای ززاست. به همین عریانی.
از ۴۰۱ پردهها افتاده. فکر میکنید آن استاندار جمهوری اسلامی که میگوید به حجاب اعتقادی ندارم، قبلا داشته؟ ونها را آوردند و این بار حامیان حجاب را جمع کردند. (و همین سیاست رهاسازی تصویری ناچار و بیبدنه از نظام فرستاد که جنگ را تقویت کرد).
صحنه رو شده، این نمایش سبک زندگی کسانی است که به سرمایه رسیدند، قدرت را هم فتح کردند و حالا ارزشهایشان را به جامعه تحمیل میکنند و اسمش را انقلاب میگذارند.
همانطور که پهلوی و علینژاد در بیرون میگفتند «ما نماینده مردم هستیم، امتیاز بدهید تا شلوغ بشود» داخلیهایی هم آمدند که «ما نماینده مردم هستیم، امتیاز بدهید تا شلوغ نشود». خونهای ۴٠١ را اینها در داخل نقد کردند و آنها در خارج.
شورش بی رهبر انقلابی است که اینطور دزدیده میشود. این یکی قدرت را گرفت و جاده را برای جنگ هموار کرد، آن یکی سرباز جنگ شد تا به قدرت برسد.
رسوایی ۴۰۱ نهایتاً جنگ را هم از پرده بیرون انداخت. دیدید حمله اسراییل به ایران چقدر یادآور ۴۰۱ بود؟ از لزوم حمله آمریکا و اسرائیل نمیگفتند؟ از حذف سران سپاه؟ سفر پهلوی به اسرائیل؟ شعار زن زندگی نتانیاهو وسط جنگ؟
همان آدمها، همان شعارها، همان هدفها.
جنگ تحمیلی ۴۰۴ خروجی مستقیم ۴٠١ بود. تک تک کسانی که آن را داغ کردند در خون ۱۰۶۰ شهید شریک هستند.
پروژه اصلی اینجاست. مساله هیچ وقت یک تکه پارچه نبود، همانطور که در جنگ یک تکه خاک نبود.
سلمان معمار ۲۹ شهریور ۱۴۰۴
ما هر سال هفته وحدت داشتیم و داریم، پربرکت هم است؛ ولی این هفته وحدت یا آن تقریب، یک محفل سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است؛ تنها محفل فرهنگی نیست. ما باید بدانیم که چه کسی در کمین است.
ما هر سال، هفته وحدت داریم و تقریب، دبیرخانهاش در طول سال باز است؛ که ما یک حقیقت هستیم، یک دین داریم، یک قرآن داریم، یک حبل داریم که باید اعتصام بکنیم؛اما این بیگانه نه سنی میشناسد نه شیعه میشناسد؛ امروز علیه ماست، فردا علیه شماست!
تقریباً هفتاد درصد برنامه تقریب و ایام هفته وحدت، باید درباره این مسائل سیاسی باشد. فضایل پیغمبر را نقل کردن، اینکه محبت پیغمبر اثر دارد، محبت اهل بیت اثر دارد، این سی درصد قضیه است؛ اما دشمن در کمین است، آمده تفنگ داده به دست آن تکفیری، آن وقت شما دارید فضیلت نقل میکنید؟!
هفته وحدت باید کارش طور دیگری باشد؛ دارالتقریب در طول سال باید این طور باشد.
حضرت امیر (سلام الله علیه) یک بیان نورانی دارد؛ وقتی پرچم جنگ جمل را به پسرش ابنحنفیه داد، به او فرمود: تو با همین سرباز روبهرو میجنگی تو ولی: «اِرْمِ بِبَصَرِکَ أَقْصَی الْقَوْمِ» ببین اتاق جنگ کجاست، آن دورترین نقطه را ببین.
الآن ما باید دورترین نقطه که آمریکای پلید و صهیونیسم هستند را کاملاً ببینیم.
آیت الله جوادی آملی/ دیدار مسئولین سازمان حج و زیارت با حضرت استاد/ تاریخ ۹۲/۰۸/۲۹
وحدت میان «تشیع» و «تسنن» نه ممکن است نه معقول؛ مرگ تفکر علمی در میان تسنن و در میان تشیع – هر دو- است. اما وحدت «شیعه» و «سنی» هم ممکن است و هم معقول و هم مسئولیت و تعهد ما این است...
وقتی از آن کسی که میگوید «فلسطینیها باید ضربه بخورند و وقتی خوب ضربه بخورند، دل شیعه را خنک میکند» میپرسیم: چرا ضربه بخورند؟ جواب میدهد: «اینها دشمن اهل بیت بودهاند!» آقا! اینها کی دشمن اهل بیت بودهاند؟ اهل بیت کجا، اینها کجا؟ اینها چه تقصیری کردهاند؟ و ثانیاً آن اهل بیت تو، اهل بیتی است که انتقامش را باید «بنگوریون» بگیرد؟! این تشیع تو چه جور است که منتقمش و موعودش «بنگوریون» و «موشهدایان» است؟! جامعههای اسلامی بمباران میشوند، اینها میگویند آنها دارند انتقام آن ستمی را که بر خانوادهٔ مصطفی رفت، پس میدهند!
تو اگر شیعه هستی، به این معناست که در راه علی باید بروی و به آنچه که او برای آن جنگید، تو هم بجنگی و برای آنچه او زندگیاش را فدا کرد، تو زندگیات را فدا کنی، نه به این معنا که کسانی را که امروز مثل تو بدبخت هستند در کام دشمن مشترک خودت بیندازی یا بپسندی که بیفتند. آیا علی الان خودش با اینها دشمن است؟ برداشت تاریخی این آقا غلط است.
این اگر به فلان خلیفه معتقد است، به عنوان دشمن اهل بیت به او معتقد نیست؛ به عنوان یک خلیفهٔ پیغمبر و رفیق علی به او معتقد است و من باید او را از اشتباه دربیاورم. اگر منطق دارم، باید این رفیقم را از این برداشت تاریخی غلط دربیاورم. و این کوشش من است و رسالت من. در آن حمله کردن به خانه فاطمه، والله این آقا شرکت نداشته! این ۱۴۰۰ سال بعد آمده. خودت هم میدانی شرکت نداشته و خودت هم میدانی که به نفع کی داری حرف میزنی!
علی شریعتی/ علی بنیانگذار وحدت/ علی [مجموعه آثار شماره ۲۶]/ انتشارات نیلوفر/ صفحات ۱۸۰ تا ۱۸۳.
از کانال:
@Ab_o_Atash
اگر عرفات را نماد جامعه فلسطینی محصور شده در کرانه باختری بگیریم که همین هم هست، این فیلم کوتاه و پرکنایه فرانسوی در 90 ثانیه به شما میگوید که فلسطینیها در کرانه باختری بخصوص بعد از پیمان اسلو در دهه 90 میلادی چطور زندگی میکنند؛ پیمانی که مقاومت وقت فلسطینی (ساف) در آن به امید زندگی بهتر برای فلسطینیها مهمترین خطوط قرمزش را به دست همین عرفات در برابر «رابین» و «پرز» ذبح کرد و طرف اسرائیلی هم منت گذاشت و آنها را به رسمیت شناخت.
نتیجه پیمان اسلو که راه گروههای مقاومت نظیر حماس و جهاد را از ساف جدا کرد بدتر شدن زندگی فلسطینی ها در کرانه باختری و ایضاً در غزه بود.
اوضاع چنان بر مردم سخت شد که انتفاضه دوم در سال 2000 از دل آن بیرون آمد عرفات در خانهاش در رام الله محصور ماند و در نهایت هم به مرگی مشکوک درگذشت.
قرار بود پیمان اسلو به دو دولتی ختم شود، اما امروز شاید بتوان متصور بود که دو خط موازی در نهایت به هم برسند اما دو کشور مستقل اسرائیل و فلسطین هرگز شکل نخواهد گرفت.
حمایتهای ادایی کشورهای غربی از تشکیل کشور مستقل فلسطینی و ژست مخالفتشان با اسرائیل را هم بگذارید کنار
پی نوشت: کلیپ نگاهی گزنده و کنایهزن به دیدگاه عرفات در سازش با اسرائیل دارد. در انتهای فیلم عرفات روی تختخوابش به لوله توپ اسرائیلی که نماد استیلای اسرائیل در کرانه باختری و زندگی فلسطینیان است میگوید برو کنار همه جا رو داری میگیری.
از اینستاگرام مهدی بختیاری
خیلی خوشبین نباشید در ایران، فکر نکنید پیروز شدهاید.
تصاحب مجدد و ویرانی لیبی توسط اروپا ۴۰ سال کشید. سوریه سه دهه تحریم بود.
تحریم همیشه پیش درآمد جنگ است و نگذارید با مدل متفاوت آفریقای جنوبی فریبتان دهند.
تحریم مقدمه جنگ است.
جنگ سوریه ۱۴ سال کشید. در آنجا هم اپوزیسیون را از چپ و راست با شغل در تینک تنک و مدیا و با جایزه خریدند. آنجا هم چپهایش به لفت فورم حمله کردند که شما ضد امپریالیستها پرو دیکتاتورید و از «ضد امپریالیسم احمقها» مقالهها نوشتند... آنجا هم جیش الفلانها شدند انقلابی و ترکها و ترکمنها و ازبکهای القاعده شدند «سنیهای سرکوب شده توسط حکومت!»
بالاخره کشور ویران شد، قطعه قطعه شد. به دست اتحاد عربستان / امارات / اسراییل افتاد و البته به قول چپ پرو ناتو آیندهای دمکراتیک و غیر اتورترین در آن به وجود آمد.
به جمهوری اسلامی دل بستهاید که مقابل پروژه امپریالیستی بایستد؟ یا به ضد جمهوری اسلامی؟ پوزیسیون یا اپوزیسیون؟
پروژههای امپریالیستی نو استعماری پروژههای طولانی مدت هستند... نگذارید بیصبری نتانیاهو در تسریع وقایع برای حفظ موقعیت خودش این را از یادتان ببرد.
لیلای لیلی ۱۵ تیر ۴۰۴
الف: نقدینگی در غزه عمداً در حال تخلیه است. به گفته مردم داخل نوار غزه، کامیونهایی که با هماهنگی بازرگانان وارد شدهاند، به جای کاهش قحطی ساخته دست بشر، آن را بدتر کردهاند. این محمولههای تجاری خواستار پرداخت کامل نقدی بودند، نه انتقال دیجیتال، که منجر به استخراج سریع پول فیزیکی از مردم شده است. در نتیجه، اسکناسهای عمدتاً پاره و ریزتر همچنان در گردش هستند که بسیاری از آنها آنقدر آسیب دیدهاند که حتی فروشندگان خیابانی از آنها امتناع میکنند.
مردم اکنون ۴۰ تا ۴۵ درصد کارمزد فقط برای دسترسی به پول نقد خود پرداخت میکنند و این کمیسیون توسط صرافیهای محلی فعال در غزه دریافت میشود.
ب: نوشته: من دلم میخواهد کاملاً صورتت را بپوشانم.
توضیح: عبارت «من کاملاً دلم میخواهد صورتت را بپوشانم» نشان دهنده درک یا همدلی با کسی است که تصمیم میگیرد صورت خود را بپوشاند.
پ: به من میگویند چون بیماریات تشدید میشود چشم و گوشت را به روی غزه ببند.
میگویند روز قیامت به خدا و پیامبرش بگویم چون بیمار بودم چشم و گوش بر بیداد ظالم و فریاد مظلوم بستم. وای بر من اگر شیعه پیامبر و اهل بیتش باشم و از شرم هزار بار نمرده باشم. مرا بر شتر برهنه در کوی و برزن طاغوتیان بچرخانید من شیعه امام سجاد علیهالسلام هستم.
ت: فیلم جنین هشت ماهه بی سر را گذاشتم در ویراستی، دو مخاطب «آقا» در دایرکت متذکر شدند فیلم را بردارم چون دردناک است و از طرفی قساوت قلب ایجاد میکند!
چرا؟
مگر یک عمر برای گلوی بریده به سر نزدید؟ مگر ناحیه مقدسه نخواندید؟
امام زمان هر لحظه میبینند این صحنهها را. ببینید ایشان چی میبینند.
ث: سالار شهیدان سلام الله علیه چون جهانی فکر میکرد و جهان به حق زنده است و مصالح ساختمانی جهان، حق است و خود آن حضرت، مُحقّق این نظر و متحقّق به این عمل بود، لذا جهان را به حق مداری و حق محوری دعوت کرد؛ فرمود: «هَیهَاتَ مِنَّا الذِّلَّة»
ــ یعنی ذلّت از ما دور است نه ما از ذلّت دوریم.
ــ یعنی ما در حدّی زندگی عزیزانه داریم که ذلّت به خودش اجازه عبور به حرم و حریم ما را نمیدهد.
همانطوری که بیان نورانی علی بن ابی طالب سلام الله علیه این است که: «فَلَا یَرْقَى إِلَیَّ الطَّیْرُ»
شما میبینید در این قلّههای خیلی بلند، هر پرندهای قدرت پرواز ندارد؛ فرمود: پرندهها توان آن را ندارند که به اوج قلّه ما برسند.
اینجا هم سالار شهیدان میفرماید: ذلت به طرف ما نمیآید و از ما دور است.
این بیان، ریشه قرآنی دارد؛ ذات اقدس الهی در قرآن کریم مسلمانها را به ستبری، عزّت، قدرت، قوّت و شوکت فرا خواند و فرمود: ﴿وَلْیجِدُوا فِیکُمْ غِلْظَةً﴾
کفار حتماً باید در شما عظمت، جلال، شکوه و استقلال احساس بکنند که به سراغ شما نیایند.
این در سایه:
وحدت شما
عقل شما
درایت شما
عدلمحوری شما
و حقمداری شما خواهد بود.
و این را حسین بن علی صلوات الله و سلامه علیهما به دیگران آموخت. نه قرآن اجازه ذلت میدهد و نه عترت اجازه ذلت میدهد.
آیت الله العظمی جوادی آملی/ پیام به همایش ملی شعر عاشورایی؛ ۱۳۹۱/۱۰/۱۳
ماهیت این افراد در داخل کشور نیست که مهم است... نقشی که در غرب برای تایید صدای لابیهای میلیتاریستی برای تجاوز به ایران بازی میکنند را باید در نظر گرفت.
امروز همراهی اپوزیسیون در غرب با لابیهای میلیتاریستی دیگر چیزی است روشن. یکسری مدعیان چپ وطنی در اروپا و آمریکا از لزوم دخالت جامعه جهانی در ایران و لیبی و سوریه و کره مرتب حمایت کردهاند. چپی را که از تحریمهای ناتو در جهان حمایت میکند به گاری هم نمیشود بست... بماند.
متن کامل تحلیل لیلای لیلی را اینجا بخوانید (+)
