سریعالقلم، و آنچه فریادها را بلند کرده
اینقدر میشود به گفتههای محمود سریعالقلم درباره آداب مدیریت در سطوح مختلف انتقاد کرد که مثنوی هفتاد من کاغذ است. اما گفتههای اخیر او درباره ارتباط مدیریت موفق کشور با طبقه افراد، طرفداران جامعه بیطبقه را با چالش بزرگی رو به رو کرده. برای همین میبینیم برای تاختن به او تمام ظرفیت رسانهایشان را بسیج کردهاند. خط مقدم را هم دادهاند دست ۲۰ و ۳۰...
واکنش به گفتههای سریعالقلم به این معنی است که این دوستان پذیرفتند ایده جامعه بیطبقهشان شکست خورده و قالب کردن مبانی سوسیالیسم به نام عدالت حضرت علی(ع) در دهههای گذشته شکاف طبقاتی را به دره گشادی تبدیل کرده که روز به روز گشادتر هم میشود. آن هم نه طبقات اصیل شناسنامهدار، بلکه طبقات نوکیسه تازه به دوران رسیده که از سود نمیخورند بلکه اصل سرمایه کشور را میچاپند.
دوم اینکه از رانتهای فامیلی و خانوادگی که بگذریم؛ چند ماه قبل و هنگام اعلام نتایج کنکور همین رسانهها برای آمار بالای پذیرفتهشدگان از یک طبقه خاص آه و ناله سر میدادند و نتیجه میگرفتند که شغلهای کلیدی آینده دست یک طبقه خاص میافتد. (آبها از آسیاب که افتاد سر و صداها هم خوابید و یکی نیست بپرسد مدیران دستگاه تعلیم و تربیت برای بر هم زدن این الگوی خراب چه تدبیری اندیشیدهاند).
یعنی مدیریت حال حاضر خود این آقایان در عمل، زمینه تحقق گفتههای سریع القلم را خیلی پیش از اینکه او بگوید فراهم کردهاست.
بنابراین آنچه فریاد این دوستان را بلند کرده اجرای عدالت و مبارزه برای جامعه بیطبقه و دفاع از حقوق قشر ضعیف و فقرا نیست. بیشتر به نظر میرسد به این خاطر است که کسی نزدیک حریم بسته آنها شده داد و بیداد میکنند وگرنه سالهاست نحوه مدیریت آنها کاملاً مصداق عملی گفتههای سریع القلم است. این وسط سکوت بعضیها هم به این دلیل است که منافع به دست آمدهشان از این اوضاع لبپر نشود.
از اینستاگرام خانم نفیسه انتظام
