من زندان توام یونس*
يكشنبه, ۱۰ آذر ۱۴۰۴، ۰۶:۴۷ ق.ظ
جایی خواندم گاهی بایستید و نگاه کنید آیا شبیه کسانی که نقدشان می‌کردید شده‌اید یا نه. قبل از خواندن این مطلب بارها دیدم شبیه شده‌ام.
نقد و نه حتی قضاوت. من حتی همین روزها دیدم که چطور می‌شود به مسئله‌ای حساس باشی و معترض، بعد خدا برت دارد بگذارد وسط بدترین حالت ممکن و چون در اقلیتی و راه برگشتی نیست باید بسوزی و بسازی. شوخ خداوندی است. با یونسش چنان کرد، من که عدد صحیحی نیستم.
*کتاب شعر از فاطمه حقوردیان
بیان اگر مثل توییتر خدابیامرز، امکان ریتوییت داشت ، اینو "ری‌بلاگ" میکردم 👌