- ۲۷ شهریور ۰۳ ، ۱۶:۵۵
- ۰ نظر
آیا اصحاب جمل، هنوز چون رعد در خروش و چون برق در درخشش هستند؟
زیرا نه طلحه کشته شد و نه زبیر. انگار کن نزدیک باریدنند.
- ۲۶ شهریور ۰۳ ، ۱۵:۲۹
- ۰ نظر
اعتقاد دارم اصطلاح احتراق خودبهخودى ابداع کسانى است که مىخواهند یک نفر را آتش بزنند و بیآنکه کسى بیندشان بزنند به چاک و کسى هم پىشان را نگیرد.
اینکه چیزى به اسم شاهد قابلاعتماد وجود خارجى ندارد و همه تجلیات عرفانى خودمولّدند، براى همین است که حضرت مسیح بر بودایان متجلى نمىشود و بودا بر مسیحیان و در تاریخ حتى یک مورد گزارش نشده که حضرت محمد بر یک خاخام ظاهر شده باشد.
اصولا اعتقاد دارم همان کسانى که فکر میکنند قدرتهاى ویژه دارند، حتى معمولىاش را هم ندارند.
استیو تولتز/ هر چه باداباد/ ۵۸ ـ ۵۷
- ۲۵ شهریور ۰۳ ، ۱۶:۳۴
- ۰ نظر
رزق امروزم از یک صفحه قرآن کریم امروز:
در آیات ۴۸ تا ۵۱ سوره مبارکه نمل درباره ۹ گروه از قوم ثمود میگوید که مفسد بودند ولی خود را اهل اصلاح میدانستند. جالب اینجاست که به الله قسم میخورند که نگذارند حضرت صالح علیه السلام و پیروانش پیروز شوند.
میفرماید نقشه کشیدند و الله نقشه کشنده قهاریست، ببینید عاقبت کسانی را که برای پیروان الله مکر میکنند.
وفاق میلی
*مولوی
- ۲۵ شهریور ۰۳ ، ۱۳:۱۲
- ۰ نظر
نمازی که روزی پنجبار خوانده میشود، تکرار نیست. بعضی کارها تکرار آن عملی بیهوده و خستهکننده است و نتیجهٔ عقلانی و مفید ندارد، اما نماز اینگونه نیست؛ بلکه نماز، نردبان ترقی است که هرچه بیشتر با حضور قلب خوانده شود، بالاتر میروی.
گرچه در ظاهر رکوع و سجود تکرار میشود، ولی در حقیقت مانند پلههای نردبانی است که گرچه بالارفتن از آن تکراری است، اما موجب بالارفتن معرفت و ایمان میشود. به تعبیر دیگر، این اعمالِ بهظاهر تکراری، همانند کلنگی است که برای حفر چاه میزنند. کلنگ زدن در ظاهر تکراری است، اما در واقع هر کلنگی که میزنید، به عمق بیشتری میروید و یک قدم به آب نزدیکتر میشوید. به هرحال، ظاهر نماز تکراری است، اما در واقع عمق بخشیدن و پرواز است.
سید کاظم ارفع/ دانشنامه نماز/ صص. ۵۰ ـ ۵۱
- ۲۲ شهریور ۰۳ ، ۱۳:۰۴
- ۰ نظر
رزق امروزم از یک صفحه قرآن کریم از آیات ۱۴ تا ۲۲ سوره مبارکه نمل، پروردگار میفرماید: به حضرت داوود و سلیمان علیهم السلام «علم» اعطا کردیم، و حضرت سلیمان علیهالسلام میفرماید ای مردم به من منطق الطیر آموختند و از هر نعمتی به ما داده شده، لشکریانی از انس و جن و پرندگان. اما بعد از طعنه مورچه، هدهد هم میگوید: من به چیزی احاطه یافتم که تو نیافتهای.
کلّهم جنود الله، بله ای صاحب سلطنتی که نه پیش و نه پس از تو به کسی رسد.
ای که میپنداشتی هستی کسی
بی خبر هستی ز هستیت بسی
بعد نوشت: از طرف یکی از مخاطبان در ویراستی
- ۲۱ شهریور ۰۳ ، ۱۴:۵۷
- ۰ نظر
امیرالمومنین علیهالسلام خطاب به مالک اشتر در گزینش مسئولان و کارگزاران
و اجْعَلْ لِرَأْسِ کُلِّ أَمْرٍ مِنْ أُمُورِکَ رَأْساً مِنْهُمْ لَا یَقْهَرُهُ کَبِیرُهَا وَ لَا یَتَشَتَّتُ عَلَیْهِ کَثِیرُهَا
ای مالک! برای هر یک از کارهای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی خود، مدیر و رییسی را تعیین کن، مدیری که دارای دو ویژگی باشد: بزرگی و عظمت کار، او را ناتوان و مغلوب نسازد و زیادی و تراکم کار، رنجورش نکند.
نامه ۵۳ نهجالبلاغه
ابراهیم ملکی: «اشاره به اینکه تقسیم کار باید به صورتى انجام گیرد که مسئولیت هر یک از آنان روشن شود; مثلاً بخشى از نامه ها مربوط به پیمان هاى صلح، قراردادها اعم از قراردادهاى مربوط به خارج و قراردادهاى داخلى درباره زمین هاى کشاورزى و مانند آن است که باید مسئول معینى داشته باشد. بخش دیگرى نامه هاى محرمانه است که احتیاج به مدیریت خاصى دارد و بخشى مربوط به نامه هاى فرمانداران و استانداران و امثال آنها و قسمتى مربوط به تظلم هاى مردم مظلوم و ستمدیده است. هر یک از اینها باید مسئول خاصى داشته باشد; مسئولانى که داراى این دو صفت باشند; نه از کارهاى بزرگ بهراسند و نه کثرت کار آنها را پریشان و درمانده کند.»
- ۲۰ شهریور ۰۳ ، ۲۳:۲۳
- ۲ نظر
نوشته: «جابر گوید: دربارهی آیه ۳ سورۀ بلد از امام باقر علیه السلام پرسش کردم.
حضرت فرمودند: منظور از پدر، امیرمؤمنان صلوات الله علیه و منظور از «آنچه زاده»، ائمه از نسل اویند.»
بحارالانوار، ج۳۶، ص۱۳
نوشتم: «چطوره اینطوری نگاه کنیم: والد حضرت محمد صلوات الله علیه و ولد حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیهاست. چون خود حضرت علی هم به محمد حنفیه میگوید ناراحت نشو تو پسر من هستی ولی حسن علیه السلام پسر پیامبر است. اشاره به جنگ جمل.»
- ۱۵ شهریور ۰۳ ، ۱۱:۱۳
- ۰ نظر
امام صادق علیه السلام: ایمان، مانند نردبانى است که ده پله دارد و پلههاى آن یکى پس از دیگرى پیموده مىشود. پس کسى که در پله دوم است نباید به آن که در پله اول است بگوید تو چیزى نیستى، تا برسد به آن که در پله دهم است (او هم نباید به پایین تر خود چنین سخنى بگوید).
آن را که در پله پایینتر از تو قرار دارد نینداز که بالاتر از تو نیز تو را مىاندازد. اگر دیدى کسى یک پله از تو پایینتر است با مهربانى و ملایمت او را به طرف خود بالا کشان و فراتر از توانش بارى به دوش او مگذار که او را مىشکنى. و هر کس مؤمنى را بشکند باید شکستگى او را جبران کند.
الکافی : 2 / 45 / 2
- ۱۲ شهریور ۰۳ ، ۱۹:۲۴
- ۰ نظر
«اگر کسی، بهخصوص جوان، توفیق پیدا بکند که گناهها را ترک بکند و واجبات را بهجا بیاورد، آنچنان نورانیتی در او بهوجود خواهد آمد که عشق او، شور او، او را میکشاند به اعمال غیرواجب ممدوح؛ سر از پا نشناخته بهسمت محبوب حرکت میکند. این خیلی مهم است.
اشکال کار ماها این است که یک کار خوب میکنیم، بلافاصله بعدش پنج کار خلاف انجام میدهیم! مثل کسی که از پلهها دو پله بالا میرود، بهجای اینکه ادامه بدهد، دو پله پایین میآید، همینطور مدام برو بالا، بیا پایین، برو بالا، بالاخره هم به پشت بام نمیرسد.
حالا چنین آدمی سقوط نمیکند؛ خب، چسبیده به نردبان و همت بر بالارفتن دارد، اما عروجی هم نخواهد داشت. اما آن کسی که گناهان را صادقانه ترک کرد و واجبات را بهجا آورد، همان کسی است که از این پلکان بالا میرود و خودش را میرساند.»
مقام معظم رهبری/ گزیده احادیث مکارم الاخلاق/ ص.۲۱۲
*مولوی
- ۰۹ شهریور ۰۳ ، ۱۷:۳۵
- ۲ نظر
امام صادق علیه السلام که مفسر حقیقی قرآن است، در ذیل آیه «أَتَی أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ» فرمودند: «أَوَّلُ مَنْ یُبَایِعُ الْقَائِمَ ع جَبْرَئِیلُ یَنْزِلُ فِی صُورَهِ طَیْرٍ أَبْیَضَ فَیُبَایِعُهُ ثُمَّ یَضَعُ رِجْلًا عَلَى بَیْتِ اللَّهِ الْحَرَامِ وَ رِجْلًا عَلَى بَیْتِ الْمَقْدِسِ ثُمَّ یُنَادِی بِصَوْتٍ طَلِقٍ تَسْمَعُهُ الْخَلَائِقُ أَتى أَمْرُ اللَّهِ فَلا تَسْتَعْجِلُوهُ»؛
«اولین کسی که با قائم عجل الله فرجه الشریف بیعت میکند، جبرئیل علیه السلام است که به صورت پرندهای سفید رنگ نازل میشود که یک پایش را بر کعبه و دیگری را در بیت المقدس قرار میدهد و سپس با بلندترین صوت ندا میدهد: «أَتَی أَمْرُ اللّهِ فَلاَ تَسْتَعْجِلُوهُ»
کمال الدین، ج2، ص617.
🔍 چه حکمتی در سوره اسراء است؟ چه رازی در سیر پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله الطیبین الطاهرین از کعبه به بیت المقدس وجود دارد؟ از چه روست که حاکمان سعودی عربستان با غاصبان صهیونیستی فلسطین متحدند؟ حاکمان که مادرانی یهودی داشتند.
چه سری است که حضرت جبرئیل علیه السلام چون پرنده سفیدی یک پایش را روی کعبه و دیگری را روی بیت المقدس قرار خواهد داد تا ندا دهد و با بقیه الله بیعت کند؟
آیا علت نفرت یهودیان از حضرت جبرائیل علیه السلام به همین حادثه عظیم مربوط نیست؟
* فرمان خدا خواهد آمد؛ آن را با شتاب مخواهید. (نحل: ۱)