مثل ظرفهای متصل به هم
«... الْمُؤْمِنُ أَخُوا الْمُؤْمِنِ لِأَبِیهِ وَ أُمِّهِ»؛ مؤمن برادر مؤمن است؛ برادر پدر و مادری. دو مؤمن پیش از آنکه عرب یا عجم باشند، مؤمن هستند؛ ارتباط آنها ایمانی است. «فَإِذَا أَصَابَ رُوحاً مِنْ تِلْکَ الْأَرْوَاحِ فِی بَلَدٍ مِنَ الْبُلْدَانِ حُزْنٌ حَزِنَتْ هَذِهِ لِأَنَّهَا مِنْهَا»؛ وقتی یک روح از آن ارواح در شهری از شهرها، گرچه دور باشد، محزون میشود، این روح هم محزون میشود؛ یعنی غصهها و رنجهایشان بهطور حقیقی به یکدیگر منتقل میشود.
رابطهای که میان مؤمنین است، فعل و انفعالاتشان را به یکدیگر منتقل میکند. ظرفهای به هم متصل اینگونهاند؛ اگر یک قطره خون در این ظرف بچکد، آن ظرف هم رنگ میگیرد؛ یک قطره عطر در یکی ریخته شود، دیگری هم معطر میشود؛ اگر غصهای در دل این مؤمن بیاید، در دل آن مؤمن هم میآید. این رابطه بسیار عمیق است.
آیت الله میرباقری/ دریچهای به جامعه ولایی/ ص. ۱۹۰
از کانال حرف حساب (+)
یاد این پستم افتادم (+)
