تجلی اعظم خدای سبحان

وجود مبارک رسول گرامی آن‌گونه که در دعای شب ۲۷ رجب آمده است، تجلی اعظم خدای سبحان است.

با رحلت پیامبر، آن تجلّی اعظم از ما گرفته شد. در نهج ‌البلاغه، امیرمؤمنان(ع) فرمود:

«لَقَدِ انْقَطَعَ بِمَوْتِکَ مَا لَمْ ینْقَطِعْ بِمَوْتِ غَیرِکَ»؛

با ارتحال شما چیزی از ما گرفته شد که با مرگ هیچ کس گرفته نمی‌‌شد.

با رحلت رسول خدا، وحی تشریعی منقطع شد؛ جبرئیل دیگر دستور و حکمی نمی‌آورد. این مصیبت، همان مصیبت عظمی است؛ ثلمه‌ای که «لَا یسُدُّهَا شَی‏ءٌ».

مرحوم کلینی(ره) فرمود: درباره ائمه(ع) «کُلَّمَا غَابَ نَجْمٌ طَلَعَ نَجْمٌ»؛

یعنی با رحلت هر امام، امام بعدی خلأ را پر می‌کند تا برسد به وجود مبارک ولی‌عصر(عج).

اما درباره نبوت این ‌چنین نیست؛ چون پیامبر خاتَم انبیاست و هیچ‌کس جای او را نمی‌گیرد.

 

 

آیت الله جوادی آملی/ درس اخلاق؛ ۸۶/۱۲/۱۶